Zondagmiddag

Moeder las voor, iedere zondagmiddag. Mijn broertje op haar schoot, ik naast haar. Er was de geur van het boek. Ik mocht het uit de kast halen.

Met haar stem toverde moeder uit letters en woorden een nieuwe wereld. Moeiteloos liep ik er binnen, bij verdriet en onrecht, zag duinen die ik nog nooit gezien had, een donkere kerk, een heks. Die betovering bleef nog lang.

Het boek is niet het verhaal, is ook niet het beeld, bedacht ik. Het boek bezit alleen woorden en letters. Zorgvuldig legde ik het samen met mijn gedachten terug bij nog andere boeken.